Hotel Puro Kazimierz, który w 2018 otworzył się w dawnej żydowskiej dzielnicy Krakowa - Kazimierzu szybko został dostrzeżony i doceniony nie tylko w Polsce, ale i prasie europejskiej. We wpisaniu go w otaczającą zabytkową architekturę pomogły m.in. cegły Wienerberger.
Za projektem hotelu stoi działająca od 2005 roku pracowania ASW Architekci stworzona przez architektów Michała Ankiersztajna, Dariusza Stankiewicza i Jarosława Wrońskiego. Pracownia zajmuje się architekturą, urbanistyką i projektami wnętrz. Twórcy, jak sami podkreślają, zawsze starają się zrozumieć intencje i potrzeby swoich klientów.
Największym wyznaniem przed jakim stanęli architekci było przełamanie obowiązującego powszechnie schematu tego typu obiektów w zakresie niewidocznej dla klienta infrastruktury hotelowej. Zadanie było trudne ze względu na znaczną kubaturę i wymagającą lokalizację, jaką jest zabytkowa dzielnica Krakowa. Wielkość działki przekraczała standardową przestrzeń dla pojedynczej kamienicy, a urbanistyczne przesłanki były jasne: podążać w zgodzie z linią zabudowy kwartału. Jak udało się to osiągnąć? Elewacja frontowa to dwa przełamane, wielokondygnacyjne elementy zabudowy. Pozornie dwukondygnacyjny pasaż zaprasza do wnętrza obiektu z atrakcyjnym atrium i dziedzińcem w podwórzu. Skala obiektu wymagała stworzenia elewacji, która mimo dużej regularności będzie kameralna. Dlatego istotnym aspektem był dobór właściwego materiału. „Wybór padł na cegłę - trwałą, prawdziwą ceramikę, daleką w odczuciu od tymczasowości charakterystycznej dla dzisiejszej architektury.” – mówi Michał Ankiersztajn, jeden z autorów projektu i dodaje: „Świadomie szukaliśmy materiału, który będzie pasował i oddawał unikalny charakter Kazimierza.” Zdecydowali się na przyjazny, a jednocześnie szlachetny koloryt i piaskowo–wapienną fakturę cegły Caven z portfolio Wienerberger, jako świadome przeciwieństwo perfekcyjnego, fabrycznego klinkieru.
Wybrany produkt doskonale połączył kunszt murarzy z naturalną przypadkowością cegieł. Na głównych bryłach hotelu dodano strukturalne podziały, dostosowujące fasady do gabarytów obecnej w najbliższym otoczeniu architektury. Efekt wzmocniono przez stosowanie różnych wątków układania cegieł i trójwymiarowych struktur, które w słońcu ujawniają dodatkowe efekty, a w pochmurny dzień wzbogacają elewacje.
Jedynym kontrastem dla ceramicznej fasady są stalowe i szklane fragmenty parteru, części poddasza i ażurowy pawilon na narożniku. Stal, elementy szkła i drewna frontowej werandy kontrastują ze sobą i przywodzą na myśl ogrodowe altany, które z czasem zaczną współgrać z roślinnością „spływającą” z zielonego dachu nad parterem hotelowego narożnika. Atrium dzięki zastosowaniu cegły i przemyślanego ułożenia uzyskało charakter kameralnego, autentycznego wnętrza i azylu dla gości.
Te artykuły mogą Cię zainteresować
