Wienerberger wspiera zabytki

Obiekty zabytkowe objęte nadzorem konserwatorskim są nie tylko otoczone dbałością, ale także towarzyszy im zainteresowanie opinii publicznej. Przez większość z nas uważane są za dobro kultury, materialne świadectwo historii i sztuki, którego ochrona wynika z konieczności zachowania tożsamości kulturowej.

W przypadku obiektów o znaczącym stopniu zniszczenia często jedną z pierwszych podejmowanych decyzji jest ta o remoncie lub wymianie dachu, o ile stan konstrukcji dachowej i pokrycia nie pozwala na jego naprawę. Szczelny i odporny na działania atmosferyczne dach stanowi zabezpieczenie dla całego budynku i znacząco ogranicza postępowanie zniszczeń w obiekcie. Dachy obiektów historycznych  podlegają takim samym regulacjom prawnym i procedurom, jak sam obiekt - restrykcyjne wymagania mają na celu głównie zachowanie lub przywrócenie pierwotnego stanu zabytkowego dachu nie tylko w jego formie, ale także rodzaju i kolorze pokrycia dachowego decydującego o wyglądzie nie tylko całej połaci i samego obiektu, ale także często wpływając na krajobrazu. Stąd potrzeba sięgania po materiały nawiązujące do pierwotnie użytych, odwzorowania wykrojów i oryginalnej kolorystyki dachu.

Wienerberger posiada obecnie najszerszą gamę produktów ceramicznych na obiekty historyczne. Oferta wykrojów i kolorystyki jest odpowiedzią na oczekiwania konserwatorów oraz historyczne uwarunkowania regionalne, które zadecydowały o tym, że w poszczególnych częściach naszego kraju dominują różne typy wykrojów, np. w Małopolsce częściej niż w innych regionach spotkamy dachówki marsylki.  

Dachówki odpowiadające oryginalnym materiałom

Oferowane dachówki nie zawsze jednak odpowiadają uwarunkowaniom historycznym dotyczącym nie tylko kolorystyki czy wykończenia powierzchni, ale także grubości materiału pokryciowego czy jego krzywizn. Dzięki współpracy z konserwatorami i możliwościom produkcyjnym Wienerberger wielokrotnie produkował dachówki na specjalne zamówienia, które odtwarzały oryginalne formy pokrycia dachowe a teraz cieszą oczy zwiedzających, np. dachówka na połać dachową Zamku Krzyżackiego w Malborku,  żółta glazurowana dachówka do odtworzenia wzoru na połaci katedry Św. Piotr i Pawła w Legnicy czy karpiówka falista na dach zamku Czocha.

Są miejsca i obiekty, które zapadają w pamięć ze względu na swoją historię, wyjątkowość architektury czy postaci z nimi związane. Takim miejscem w Polsce jest zespół budynków opactwa cysterskiego w Lubiążu będący jednym z najcenniejszych zabytków klasztornych w Europie i największym założeniem cysterskim zwanym arcydziełem śląskiego baroku. Sięgająca XI wieku historia tego miejsca, na początku prawdopodobnie związana była z zakonem benedyktyńskim, którego miejsce w XII wieku zajęli cystersi. Największy rozkwit kulturalny, gospodarczy rozpoczął się jednak dopiero w XVII wieku po wojnie trzydziestoletniej (1618-1648) i trwał blisko 100 lat. To wtedy w Lubiążu działali najwybitniejsi  śląscy malarze i rzeźbiarze epoki baroku sprowadzeni przez opatów lubiąskich. Do dzisiaj zespół poklasztorny robi ogromne wrażenie zaskakując nie tylko wielkością, ale podpowiadając wyobraźni jak mógł wyglądać w czasach swojej świetności. Począwszy od roku 1989, dzięki staraniom wrocławskiej Fundacji Lubiąż na terenie zespołu klasztornego prowadzone są prace renowacyjne. 11 lat później w roku 2000 zakończono wymianę dachów nad całym kompleksem. To największa pod względem powierzchni (2,5 h powierzchni dachów) realizacja, na którą wybrano dachówkę ceramiczną Koramic. Do wykonania połaci dachowej wykorzystano prawie 900 000 sztuk dachówki karpiówki.

Charakterystyczna zielono-czerwona szachownica wyróżnia jeden z wrocławskich kościołów– kościół Św. Marii Magdaleny. Budowa w kształcie, jaki znamy dzisiaj miała początek w XIV wieku. Wcześniej jednak, pod koniec XI wieku w tym samym miejscu wybudowano kościół. W roku 1342 wybuchł pożar, który strawił znaczącą część budowli i podjęto decyzję o budowie nowego, większego kościoła. Późnogotycka budowla wykorzystała wiele starszych fragmentów i, poza górnymi kondygnacjami wież,  uzyskała współczesny kształt. Wieże dobudowano w XV wieku oraz połączono tzw. Mostkiem Czarownic (Pokutnic) łączącym je na wysokości ostatniej kondygnacji. Zniszczony podczas II wojny światowej kościół odbudowano dopiero w latach 1960-70. Na przełomie XX i XXI wieku zdecydowano się na odnowienie dachu przywracając tradycyjną kolorową dachówkę (czerwono-zielona szachownica) i odbudowując mostek. Do wykonania połaci dachowej Wienerberger wyprodukował na zamówienie dachówki Mnich Mniszka w specjalnie przygotowanej kolorystyce – miedzianej i zielonej angoby oraz detale akcesoriów ceramicznych niezbędnych do prawidłowego wykonania dachu.

Jesteśmy dumni, że nasze dachówki Koramic chronią dachy krakowskich zabytków: Bramy Floriańskiej, Barbakanu, obiektów zespołu zamkowego na Wawelu, Collegium Maius, kościołów pw. Bożego Ciała,  św. Idziego czy Św. Krzyża, historycznych obiektów Warszawy: pałacu Potockich, Barbakanu, kościoła Wizytek czy Pałacyku Marii z Lubomirskich Radziwiłłowej. 

W stolicy Dolnego Śląska - Wrocławiu dachówki Koramic przywróciły piękno dachom Biblioteki Ossolineum, budynków Uniwersytetu Wrocławskiego, Muzeum Narodowego, wydział Architektury Politechniki Wrocławskiej, katedry Św. Macieja czy Pałacu Biskupiego.

Koramic znalazł także swoje miejsce na dachach wielu zamków i pałaców w caej Polsce, m.in.: pałacu Czeczów w Kozach, pałacu Wojanów, pałacu Łomnica w Jeleniej Górze, Wodzickich w Igołomii, zamków Czocha, Książ, zamków krzyżackich w Malborku, w Gniewie, w Golubiu-Dobrzyniu, zamku w Kliczkowie k/Bolesławca, zamku książąt oleśnickich w Oleśnicy, zamku piastowskiego w Legnicy, bajkowego zamku w Mosznej, zamku w Krokowej, królewskich siedzib w Niepołomicach, w Tykocinie i wielu innych.