Ceramika to jeden z najbardziej przyjaznych dla środowiska materiałów budowlanych. Mimo współczesnej, zaawansowanej technologii wytwarzania, ceramiczne wyroby takie jak pustaki, cegły, dachówki czy płytki produkowane są wciąż z tych samych naturalnych surowców: gliny, wody, piasku i drewnianych trocin odnawialnych. Jest to materiał nie zawierający chemicznych barwników, metali ani innych sztucznych dodatków. Podstawowym składnikiem jest glina, która podczas wypalania nabiera dodatkowych właściwości, przede wszystkim staje się niezwykle trwała. Naturalne pochodzenie wyrobów ceramicznych powoduje, że można je ponownie przetwarzać, czyli poddać procesowi recyklingu, co znacząco wpływa na zmniejszenie obciążenia środowiska odpadami. To wszystko sprawia, że cały cykl życia ceramiki – począwszy od surowca, poprzez fazę jego przetwarzania, użytkowania, kończąc na zagospodarowaniu odpadów – jest przyjazny dla środowiska.
Odpowiedzialny wybór materiału budowlanego
Ceramika budowlana jest materiałem bardzo trwałym, co nie jest bez znaczenia ze względów ekologicznych. Raz zastosowana do budowy ścian czy dachu, nie musi być wymieniana przez dziesiątki, a nawet setki lat. Doskonałym przykładem trwałości tego materiału budowlanego są wszelkie stare ceglane obiekty poprzemysłowe, czy przedwojenne kamienice, które przeżywają obecnie swoją drugą młodość. Cieszą się uznaniem wśród architektów i inwestorów, którzy pragną tchnąć w nie drugie życie, przekształcając je w modne przestrzenie rekreacyjno-usługowe i mieszkania.
Rewitalizacja i modernizacja takich obiektów jest w architekturze określana jako „adaptive reuse”. Pojęcie to, z czasem nazwane recyklingiem budynków, odnosi się do procesu ponownego wykorzystania istniejącego obiektu w celu innym niż ten, do którego został pierwotnie zbudowany lub zaprojektowany. Trend ten wszedł na stałe do polskiej oraz światowej architektury, a w świetle trwającej debaty o katastrofie klimatycznej i konieczności przemodelowania podejścia do urbanizacji zyskał nowy sens oraz zmienił podejście do budowania.
Przykładami obiektów stworzonych zgodnie z tym podejściem są chociażby takie inwestycje jak warszawska Hala Koszyki, Centrum Praskie Koneser, Elektrownia Powiśle, łódzka Manufaktura, czy też Mazowieckie Centrum Sztuki Współczesnej Elektrownia w Radomiu. Do inwestycji tych wykorzystywane są zarówno cegły uzyskane w czasie rozbiórki budynków, jak i nowe – możliwie idealnie dopasowane do zabytkowych pozostałości elewacji.
